DE DAPPERE, CORRECTE,FLINKE OOGARTS VAN DIENST : EEN VROUW!
Reeds dagen
zit ik met geknoei aan mijn ogen. Ik schilder, type en schrijf me de ziel uit
het lijf, TEGEN ONRECHT, urenlang en plots zie
ik niets meer, niets meer : lange tijd totaal blind. Wat is er aan de hand? Ik
neem contact met de dienst van mijn oogarts. Daar word ik van de kast naar de
muur gestuurd : hulp volgend jaar weliswaar in januari. Hoe kan ik zonder zicht
mijn werk verrichten ? Niets anders mogelijk , ook niet als ik nadien voorbij
ga. Het zit er zwart van oogverblinden. Ik besluit dan maar naar spoed te gaan
om uit te vinden wat me plots verblindt? Zo kan ik mijn werk niet doen, ik werk
hoofdzakelijk met mijn ogen , het doorgeefluik van mijn denken. Ik wacht er
uren op een arts. Een gewone arts die me niet voort kan helpen, ogen hebben nu
eenmaal een specialist nodig. En volgens haar ben ik niet op mijn plaats op
spoed . Mijn euvel is geen spoedgeval. Ze geeft de goede raad mijn huisarts te
contacteren om een doorverwijzing naar een oogarts te bekomen. Hetgeen ik doe.
Zo spoel ik uiteindelijk hier in de stad
aan de oever bij de rivier aan waar ik vroeger met kat en hond belandde. Mijn
huisarts is een schat, een begrijpend mens.
Het huis
waar ik aanbel is van staal , geen menselijk wezen daarin, alleen trappen en
liften en lichten gelukkig! Ik volg de aanwijzingen : oogdokter in donker
handschrift en gekrabbel op de deur en
zie de apparaten in een open ruimte , nodig voor oogonderzoek : op de 3e
verdieping. De deur staat open. Ik zet me in het wachtzaaltje en hoor dan een stem. Ik volg naar de
onderzoeksruimte. Daar ben ik gezeten tussen apparaten : een kranige 50ger stelt me vragen. Naam ,
telefoon, medicijnen, blinden in de familie, wat is het euvel ?
Het testen
begint . Zeer schrander opgezette vragenlijst , correct… niets aan het onweten
overlatend. Het gebruikelijke letterlezen en
bordtesten die me tenslotte onbegrijpelijk zijn. Links , rechts een hand
voor ogen en plots lijkt niets meer de logica te volgen. Waarom zie ik niet
logisch? Wat is hier loos? Mijn rechteroog schijnt dominant te zijn , waardoor
de logica volgens mijn weten onverklaarbaar is ; Hokus spokus voor mij. De oogartst is charmant, correct ,sociaal en
witzig zoals dat in het Duits heet. Ze neemt geen patienten meer bij, waarbij
ze mijn komende vragen afblokt . Ben je zelf gereden is haar vraag?
Waarbij ze
komisch in de uiteenzetting gaat : een oude auto kan je lang rijden maar je
moet er geen 160/per uur mee scheuren. Een zeer begrijpelijke les. Mijn ogen
moeten rust op gepaste tijden , ze zijn overwerkt, haken af : goede verlichting
is een must , altijd.
Verder moet
ik ze dagelijks druppelen , veelvuldig zo zal het euvel afhaken . Wellicht ! I hope so!
Indien u rechtstreeks bij Gabriëlla Cleuren wilt kopen :
De prijs vernoemd is de afhaalprijs van het kunstwerk en niet ingelijst. Wij verzorgen geen transport.
Optimale inlijsting voor mijn werk. (uitgetest na vele jaren verschillende mogelijkheden)
Aangezien mijn werken tot tegen de rand van de drager (papier of linnen )geschilderd of getekend zijn, moeten zij met een passe-partout , liefst in gebroken wit ingelijst worden, dit om een afscheiding van de omgeving te bewerkstelligen. Daar omheen geeft een natuurlijke lichte houtsoort als lijst de beste en meest neutrale resultaten. Ook een licht-gouden lijst doet het goed indien dit gewenst wordt.( Zware bombastische lijsten doden het werk). Er kan dan met glas ter bescherming ervoor gewerkt worden en tevens een rug met ophang voor een lijst.
Indien zij op linnen gemaroufleerd worden, geldt dezelfde passe-partoutuitsparing nu voor het linnen rondom, tenzij er op standaardformaten overgegaan wordt . Dan zou toch een minimumrand van 9cm moeten aangehouden worden om het werk tot zijn recht te laten komen. Hierbij wordt dan het linnen over die 9cm, gespannen over een spieraam. Zo kan het werk gewoon als op linnen geschilderd fungeren.
Dit geldt voor alle werken. Bij een grootte van 73 x 110 cm is een passe-partout van 9 à10cm aangewezen. Ook bij een half formaat van 74 x 54 cm is 9cm optimaal. Bij kleinere werken kan de passe-partout dalen tot minimaal 7cm. Hele kleine werkjes kunnen op een gebroken witte achtergrond van 35 x 45 cm in het midden of wat naar boven gefixeerd worden ofwel wordt de uitsnijding in het midden of wat hoger gemaakt. Dat hangt van de smaak af.