Hoe het voelt om gedurende 2 jaar onder dagelijkse terreur te moeten leven?

 

Onruststoker 2009

Overleven na hacking , diefstal , roof van al je bedrijven ,je werk van 4 generaties  ,  je inkomen en dit door het scheve, achterlijke  gerecht van Dendermonde, (leeft nog in 1830)  . Niemand die je gelooft  en ondertussen breidt het kwade zich als gift uit in je aderen , iedere dag verder,  over je familie en jezelf . Je slaapt niet meer .Je gedachten tollen als dolle honden zodra je ligt, in ongewenste ogenblikken, beroven je van  rust.  Gewone doen vraagt discipline
en afschakeling en gedachten op nul zetten. Pogingen om het leed over je schouders te gooien als een zak stinkende  last.

Degenen waar je het aan vertelt doen of ze niet horen en gebaren van niets: zijn doof en stom of behandelen je met argwaan alsof je onzin vertelt. Het lijkt alsof je met doven spreekt of achterlijken.

Een enkeling die hetzelfde ervoer wanneer haar kind misbruikt werd en op dezelfde onverschilligheid stootte begrijpt het en betuigt haar spijt.

Zijn mensen niet in staat tot medeleven als het henzelf ook niet overkwam ?

Is hun inlevingsvermogen afgestorven? Of nooit ontwikkeld ?

 Je zou het haast geloven als je de gruwelijkheden in de wereld oplijst, iedere dag moorden op grote schaal van vele arme kinderen zelfs . En weinig ingrijpen. Dat is verleerd . Het onheil gaat maar door.

Of was het des mensen zulke onverschilligheid als het niet’ het zelf ‘ betrof?  Mededogen en medelijden totaal verleerd, misschien alleen nog voor een hond bovengehaald bij enkelen .

Afgestompte mensen zoals in tijden van oorlog. Of zijn we constant in oorlog.?

Het is gruwelijk je vrienden die je vertrouwde, je kind te horen afbreken alsof hij de schuldige was. Krenking uit nijd? Of domheid?

Overheid moet altijd gerespecteerd, die kan niet fout zijn. Wat een dom gekukkel met zo’n visie, naief vertrouwen inplaats van gezond wantrouwen. Of is het boosheid en nijd?

Ik stel het telkens weer vast van als het overheid is  kan het niet fout zijn. Het slachtoffer is dan zeker fout of dader. Wat voor stupide achterlijke redenering , niet voor jezelf besluiten kunnen nemen, je verstand en weten sinds vele jaren kennis van de gedupeerde niet gebruiken.’ Me too’  heeft het tegendeel bewezen. Geschonden vrouwen die het onrecht niet meer verdroegen moesten hun akelig bestaan bekend maken, hun ongenoegen en schaamte uiten. Onrecht bezorgt altijd oprispingen die je niet controleren kan. Ze komen gewoon boven als een teveel aan lucht.  Onrecht heeft nooit bestaansgrond , wreekt zich als  vergiftigd eten dat de dood kan veroorzaken of erge ziekte of een stuk natuur die afsterft.

Verschrompelde planten in je tuin worden onmiddellijk opgemerkt :’ Er is iets grondig fout’

Het was al die tijd een gruwelijk gevoel: mensen rondom je in onverschilligheid , in ongeloof terwijl ze je toch goed als mens kunnen plaatsen. Je was toch altijd normaal, kleurde nooit buiten de lijnen.

Waarom stuit je op zoveel ongeloof?  

Kunnen ze ongeluk niet meer aanhoren,verdragen ?

 Is dit de tijd van eeuwig lachen , springen en dansen  en nooit verdriet . Dat kan niet zijn : er is dag en nacht in het bestaan. En waarom geen geluid van medeleven ? Alles verleerd, afdruipen en alleen hi hi hi en ha ha ha? Behalve enkele uitverkorenen met verstand en eigen denken en vinden en voelen en medeleven.

Een geluk ,een zeldzaamheid deze mensen, vrienden , verbondenen die je het leven draaglijk  maken. het is het goud der aarde , het goede ,de liefde.

 De vooruitgang van het voelen.

 Het onheil van onrecht blijft als constant gedreun over je kop hangen, vergiftigt je bestaan  .

 De afschuwelijke houding van onverschilligheid van vrienden is je onbegrijpelijk. Je zal het nooit vergeven of vergeten.

 Er zijn nu eenmaal waardevolle mensen , mispels en rotte appels. Maar het leed dat ze veroorzaken is scherp en knagend . Over je schouders gooien is het enige devies en zulk akelig soort voor eeuwig over de balk gooien ; afdanken als verraders of overschilligen tot niets positief menselijks in staat . Waardelozen  die enkel het profitariaat kennen . Je leert ze nu zelf inschatten! Ze tekenen zich scherp af.

Verder zie je plots  verschrikkelijke uitzuigers opdagen, aasgieren die onheil over je kop verspreiden, je dreigen, zichzelf verdiensten toekennen waar je plots moet voor betalen.Je uitzuigen in nood.

 Je hielp hen jaren voor niets.  Geniepige vrekken en profiteurs, chantageklanten . De helft van het  pensioen van je ouders  werd al afgeroomd door zogenaamde huur betalen op hun eigen huis, in deze zogenaamde  geordende tijd, een vals gevoel!  Mogelijkheid tot hulp of klagen is onbestaande.

En anderen die je jarenlang hielp en ondersteunde, draaien hun rug. Vreselijk uitgekookte verraders! Schandelijke stukken onmens.

Je bestelen in je ongeluk als dank! Elke hulp weigeren of wegkijken en zwijgen. Ik dacht dat dit tot vroegere tijden behoorde. Middeleeuwen of zo. Niet dus! 

Gelukkig  zijn er  ook de goeden, de  dapperen : de zeldzamen, degenen die eens in dezelfde schoenen stonden, die je toen zelf steunde en er zoveel kracht uit putten dat ze het niet vergeten zijn , nooit vergeten zullen !

Verbondenheid en overdracht van energie. Een innige band!

Je wordt afgesloten van je omgeving door je computerverbinding af te sluiten. Je sociaal kapitaal van deze tijd  doorgeknipt.

Degene die je jaren hielp en jou nu steunen moet: vals ingeschat.

Hij knipt je draad  naar anderen.  Zo ben je weerloos  slachtoffer.

Veel gejubel. Wat voor soort doet zoiets… dieren… mensen ?

De mens het meest onbetrouwbare kwaadaardigste dier op aarde .

Basalen ?

Het soort dat zichzelf en hun omgeving zal vernietigen door meer, meer , meer  : beestachtigen van het slechtste soort.

Verhoging van bewustzijn

 nodig voor het voortbestaan.

Onmogelijk , slechts  enkelen gegeven, zal niet redden van de ondergang.

Aan hebben,  heeft de mensheid niets !. Haar eigen planeet vernietigd door achterlijkheid en hebzucht!.