Het Hitlerrijk in Dendersleijk.

 

Enkele criminelen wilden uit puur enthousiasme het duistere rijk uit het verleden verder zetten.

Iedere briljante ondernemer die door zijn grote optimisme en ondernemingslust wat veel te vliegen begon, de vleugels afsnijden van afgunst. Iedereen die ze had moest gekortwiekt, vernietigd zoals bij de Joden gebeurde. Ze mochten niet hoger vliegen. Die waren te ondernemingslustig, te spaarzaam, te veel verzamelaar,  weliswaar met jarenlange ontberingen en harde jaren inzet, maar Kroecky op zijn troon wilde geen enkele mededinging. Die snoodaard die het waagde moest vernietigd : de booswicht met briljante opties voor zijn land, niet in het rijk van Kroecky. Daar deelde maar één heerser de lakens uit : Kroecky zelf. Hij kon in zijn groene nijd en afgunst geen tegenstanders dulden. Hij moest alleenheerser blijven die de uitgekookte kromme schapen leidde, betaalde, hun eigen denken in de duisternis hield. Tot zelfstandig denken waren ze nooit gekomen bij hem. Hij had ervoor gezorgd dat hun hersenen verziekt waren, met laster en nijd en onrecht (valsheid in geschrifte). Zelf had hij zich de macht als hoofd en verzilveraar van centen en bezittingen van anderen toegeëigend. Daarmee kon hij zijn rijk in stand houden.

De vindingrijke ondernemer werden  de nagels uitgetrokken, de ogen uitgestoken, de tong afgesneden en zodus moesten hij  tot nihil herleid ,  alles aanzien, aangezien hij het lied van Kroecky niet wilde zingen. Over jaren werd hij gemarteld en verhakt.

Kroecky’s afgezanten bonkten ‘s morgens als het nog pikke donker was op de huisdeuren van onschuldige nietsvermoedende burgers en vielen hen aan, tolden door hun huis rond met laserstralen en belichtten donkere hoeken in de hoop dat de aap daar uit de mouw zou springen. Natuurlijk deed hij dat niet en was er enkel onschuldig schilderwerk van de vrouw des huizen ‘ een finstenares’ te zien. Maar dat konden deze ochtendgedrochten niet weten. Daarom intimideerden  ze de bewoners in hun vreedzaam ochtendgloren zodat die van verbazing hun waardevolle  Chinese vazen omstootten en die in gruizelementen vielen. De vrouw des huizes moest ze dan wel weer aaneenplakken  wilde ze nog  even iets overhouden. Geplakte vaas, waarde O , alleen herinnering met geheimschrift op.

Hoe Kroecky de weerbarstig denkende bewoners de stuipen op het lijf joeg, hun zuur verdiende centen van jaren enterde, afrukte ( hij was een rukker bij lichte meisjes )en aan zijn hofhouding verdeelde , hofhouding en allen die mèè riepen en in valse kreukals vielen als er weer iets te verdelen viel en overtuigd waren van de weldaden der grote leider : huizen , gelden en  bezittingen , vliegtuigen, auto’s ( niks bleef onverlet).

Zo hield hij zijn  aanbiddingen  in stand tegen het algehele welzijn in, favoritisme van de groep enkelingen, meeheulers, het algemeen welzijn totaal ondergravend. Zijn verbindingen werkten in alle richtingen van Gè naar Brux  waar handlangers al jaren, de  voordelen casseerden.

Zo bleef zijn rijk in stand tot het  op een dag een secure, nog eerlijke  gegadigde  het allemaal teveel werd : letters ondersteboven en dode letters en achterste voor of gewoon omgewoeld en vals geschreven, overdreven!  Zo had deze zijn vak niet verstaan, niet geleerd.

En hij was beslagen ten ijs, clever en moedig!!

Alles werd op zijn  kop gedraaid om enkel met de currentie van vele jaren te betalen: cor…cor …cor…

Hem werd dat teveel! Van dag twee  af zag hij enkel het grote geheel en hoe zich dit ondier, deze schurk  op de kap van het algemeen welzijn verrijkt had en de goede krachten die het rijk zouden opgesmukt hebben voor jaren,  in de beerput had laten verdwijnen, tot ongenoegen van alle afhankelijken die hun inkomsten nu bedreigd zagen en anderen die wel weer op het volgende paard zouden gokken, als ze maar niet moesten, denken.

Leren denken in eigen kop het grootste euvel voor idikloten die dat liever aan anderen overlieten als ze maar drank en munten toegeschoven kregen die meer waarden hadden als ’t echte geld: een perpetuum mobile.

Spinoza waarschuwde er al voor. De ondergang van onze wereld. !