BRAVE NEW OLD WORLDS geschreven in 2010
Was dit de mensheid, was dit de 21e. eeuw? Hebben wij niet genoeg leren van de 19e. vreselijke geschiedenis eeuw en de oorlogen van die tijd? Mijn visie van de mens was helemaal geschokt, het viel, veranderde onherroepelijk. Waren mensen in staat te klimmen naar de toestand van gecultiveerde omgangsvormen?
In plaats van dit: het doden van elkaar, jagen anderen weg, het dier in de mens: binnen naar buiten, mensen daar echt vorm, als de omstandigheden stond het: griezels, beesten, monsters, wrede beesten niet in staat om de chaos in zichzelf te beheersen. Niet in staat van empathie, toch een menselijke eigenschap. En altijd op dezelfde slachtoffers: weerloze vrouwen, kinderen, de hongerige, joeg, bleef op de vlucht, geslagen tot de dood. Heeft deze manier van handelen niet tot het verleden behoren? Nee, dat niet!
Het zal altijd aanwezig zijn, verschijnen wanneer we niet voorzichtig zijn. Het zal er altijd zijn wanneer de omstandigheden meedoen, Het is het kwaad deel uit van ieder van ons, kan het verhogen van elk moment, elke keer opnieuw.
Dit is wat mijn beelden zijn over: Bijbelse landschappen van verdriet, pijn, verdriet, wreedheid, leedvermaak bij het ongeluk van anderen, getuigen van de 21e. eeuw van vernietiging, een show van een lange rij, een film van verminkte personen, wanhopig, uitgesloten.
De mens - een wrede absurditeit. De parallellen met Goya kan niet worden ontkend: ze zijn bang! Wat hebben mensen geleerd van het verleden, of ze beginnen altijd op de bodem van de beschaving? Wat doen ze te realiseren is er evolutie of komen ze tot de grenzen heel snel? Heeft hun dierlijke staat te voorkomen dat het mens-zijn? Of kan dit alleen worden gerealiseerd in een wetenschappelijke, technische manier?
Hoe controleerbaar is dit probleem of heeft het te verhogen met het groeiende aantal mensen in de wereld, van wie velen bestempeld als kansloos vanaf het allereerste begin van zijn bestaan. Nutteloosheid als een toekomst? Voor velen van hen onbruik de volgende fenomeen.
Mijn schilderijen getuigen van onze tijd, zijn ze gebaseerd op echte beelden van onze mondiale samenleving: foto's van tijdschriften, magazines, documentaires. Elke dag nieuwe toe te voegen aan de lange rij van het kwaad. Zal het einde nooit in zicht?
Deze schilderijen zijn geschilderd in een destructieve techniek, vertaald in een empathische manier in het materiaal. Het kan worden gevoeld door de kijker door de pijnlijk grove details en strips. Dat is hun identiteit. De inhoud is universeel, een signaal van waarschuwing voor alle mensen die intelligent genoeg om te begrijpen!
© Gabriëlla Cleuren 2010
Aanmelden voor mijn nieuwsbrief >>
Geïnteresseerd in mijn werk? Stuur dan een e-mail naar wil@gabriellacleuren.com met uw vragen.
Meer werken uit de reeks BRAVE NEW OLD WORLDS >>
Ontmoet Gabriëlla in haar atelier >>
Reacties
Een reactie posten